Κυνηγημένος από το φάντασμα μιας καλόγριας

Ο Jordan Moore has είναι έτοιμος να παίξει ξανά ποδόσφαιρο στη Σκωτία, ξεπερνώντας ένα εφιαλτικό πέρασμα από την Ιρλανδία και τη Limerick.

O 22χρονος Σκωτσέζος, ξέρει καλά τι θα πει φόβος, δύο φορές έχει βγει νικητής στη μάχη με τον καρκίνο του δέρματος, αυτά που του συνέβησαν όμως στη Limerick ήταν πέρα από κάθε φαντασία. Mέσα σε διάστημα 3 μηνών αντιμετώπισε φαντάσματα, στοιχειωμένα μοναστήρια και βρέθηκε σε μέρη που γκάνγκστερ έχουν pub, τσιγγάνοι «παρκάρουν» στους στύλους τα άλογα τους και κόβουν βόλτες στην «πόλη του μαχαιρώματος».

Ο Moore ξεκίνησε την καριέρα του από τη Dundee Utd το 2012, μέχρι το 2015 όμως είχε δοθεί δανεικός σε Airdrie (4 ματς 2 γκολ), Dunfermline (16 ματς 10 γκολ) και Queens Park (4 ματς, 3 γκολ). Τον Απρίλιο του 2014 ξεκίνησε θεραπεία για τον καρκίνο του δέρματος, κατάφερε να βγει νικητής δύο φορές και τιμήθηκε για τη στάση του από τη σκωτσέζικη ομοσπονδία.

Eίχε ένα σύντομο πέρασμα από την Ιρλανδική Limerick της First Division (δεύτερη τη τάξει κατηγορία της χώρας), παρότι όμως στην ομάδα επιδίωξαν την παραμονή του προτίμησε να γυρίσει στη Σκωτία.

Όπως αποκάλυψε στη συνέχεια η παραμονή του στη Limerick ήταν εφιαλτική.

«Έμενα σε ένα παλιό μοναστήρι, ο μπροστινό κήπος ήταν νεκροταφείο. Τα άλλα παιδιά ήταν ντόπιοι κι έτσι έμενα μόνος μου. Στο δωμάτιο που έμενα είχε αυτοκτονήσει μια καλόγρια, η ταφόπλακα στον κήπο ήταν αναποδογυρισμένη και πάνω της υπήρχε το 106, το νούμερο του δωματίου μου. Άκουγα διάφορα όλη την ώρα, υπήρχε θόρυβος από ξύσιμο στους τοίχους μέσα στο δωμάτιο κάθε βράδυ, ορκίζομαι ότι όλα αυτά είναι αλήθεια» δήλωσε ο Moore στη «Daily Record» συνεχίζοντας:

«Οι συμπαίκτες μου δεν πίστευαν ότι μένω εκεί, αλλά να νοικιάσω κάπου αλλού θα μου κόστιζε 800 λίρες το μήνα και δεν ήξερα πόσο θα μείνω. Ακούγονταν φήμες ότι θα το έκαναν ξενοδοχείο 5 αστέρων αλλά δεν έγινε ποτέ. Μια μέρα εμφανίστηκαν 20 Κινεζάκια από το πουθενά.  Αναρωτήθηκα που θα μείνουν είχαμε μόνο ένα μικρό living room εκεί που είχε το wi-fi. Εκεί κοντά υπήρχε και μια pub που είχε ένα γνωστός γκάνγκστερ, αν πήγαινες δεν τολμούσες να ξαναπάς. Αν φοβόμουν; 100%. Έμεινα μόνος μου κλειδαμπάρωνα την πόρτα, τα παράθυρα ήταν σπασμένα και κάτι περίεργοι τύποι έκοβαν βόλτες.»

Mόλις 3 μήνες άντεξε ο Jordan Moore, σε ένα σύλλογο που δεν τον πλήρωνε κιόλας κι αποφάσισε να φύγει.

«Δε με πλήρωναν ποτέ στην ώρα μου, τους είπα ότι δε γινόταν να μείνω σε αυτό το μέρος και να μην έχω και τους μισθούς μου κάθε μήνα» τόνισε ο Moore που αποκάλυψε ότι κάθε φορά του έλεγαν ότι θα πληρωθεί μετά το ματς, τον έστελναν σε μια καντίνα του έδιναν μερικά νομίσματα κι αυτό ήταν, σε μια περιοχή που ήταν ακριβή. Όχι αρκετά ασφαλής πάντως, μισή δρόμος από το Markets Field την έδρα της Limerick.

«Αποκαλούσαν την περιοχή Stab City (η πόλη του μαχαιρώματος σε ελεύθερη μετάφραση), σε κάθε δεύτερη λάμπα του δρόμου ήταν ένα άλογο δεμένο, πρέπει να ήταν 20 άλογα δεμένα στη σειρά, καθώς προχωρούσες στο δρόμο, ήταν τρελό.Ανήκαν σε τσιγγάνους της περιοχής, η αστυνoμία ήρθε μια μέρα και απομάκρυνε όλα τα άλογα. Την επόμενη οι ιδιοκτήτες τους έσπασαν όλα τα μαγαζιά της περιοχής. Έμενα σε ένα μέρος που λεγόταν Bruff. Ήταν το πιο παράξενο χωριό που υπήρχε. Οι ντόπιοι κάθε μέρα καβαλούσαν τα άλογα τους κι έκανα βόλτες, δεν υπήρχαν αμάξια, ή τουλάχιστον υπήρχαν περισσότερα άλογα παρά αυτοκίνητα.»

Τώρα που όλα πέρασαν ο Moore το διασκεδάζει, μπορεί τουλάχιστον να το αντιμετωπίσει με χιούμορ όπως φαίνεται από τα λεγόμενα του: «Ο Jon Daly με έστειλε στη Limerick. Αυτός φταίει και τώρα δε σηκώνει ούτε το τηλέφωνο. Εντάξει, σοβαρά τώρα, δεν είχε ιδέα τι γινόταν. Με είχε ζητήσει η Sligo Rovers αλλά ο Jon επέμενε ότι η Limerick ήταν καλύτερη επιλογή μια ανερχόμενη ομάδα. Ήταν καλή ομάδα στο γήπεδο αλλά έξω από το γήπεδο όλα ήταν περίεργα. Δεν έπαιζα πολύ γιατί είχαν το John O’Flynn που είχε παίξει όλη του τη ζωή στην English Championship. Πέτυχε 22 γκολ στα πρώτα 11 ματς Παίζουν με έναν κυνηγό οπότε ήταν δύσκολο να παίξω πολύ» κατέληξε ο Moore που παραδέχεται ότι η Limerick έχει καλή ομάδα, έχει ξεφύγει 17 βαθμούς στην κορυφή και πάει για άνοδο.

O Μοοre πάντως χαίρεται που …ξέφυγε από εκεί και ψάχνει το μέλλον του στη Σκωτία, λέγοντας ότι προτιμούσε να βρίσκεται στην πατρίδα του. Το σίγουρο είναι ότι προτιμά οτιδήποτε εκτός από τη Limerick.