Η ιστορία μιας ...αγκαλιάς

Πολλές φορές πριν από ένα σημαντικό αγώνα, θα έχετε δει τους παίκτες να συγκεντρώνονται στη σέντρα σχηματίζοντας κύκλο, δίνοντας έναν άτυπο όρκο νίκης. Η ομάδα που το εφαρμόζει περισσότερο από κάθε άλλη, είναι η Celtic γιατί αυτή το ξεκίνησε.

Η ιστορία της …αγκαλιάς άρχισε στη μικρή πόλη Jheringsfehn, στο Bορρά της Γερμανίας. Η Celtic έδινε ένα φιλικό με την Kickers Emden, στο οποίο τελικά ηττήθηκε με 2-0, στις 23 Ιουλίου του 1995. Ο άνθρωπος που την επινόησε δεν είναι άλλος από τον -τότε παίκτη της ομάδας- Tony Mowbray, που θα γινόταν κάποτε και προπονητής(όχι με ιδιαίτερη επιτυχία πάντως) της Celtic.
Ο ίδιος ο Mowbray παραδέχεται ότι ήταν μια κίνηση που είχε σκοπό να ενώσει, να φέρει τους παίκτες πιο κοντά, ενώ έχει τονίσει χαρακτηριστικά: «Kάθε παίκτης θέλει να αφήσει κάτι πίσω του για να τον θυμούνται και μπορώ να πω ότι είμαι ο εμπνευστής της…αγκαλιάς στη Celtic. Είμαι πολύ χαρούμενος που βλέπω ότι συνεχίζεται εντονότερη από ποτέ, γιατί σκοπό έχει να ενώσει τους παίκτες, αλλά και τους οπαδούς. Είναι μέρος της ιστορίας της Celtic τώρα.»

Και πραγματικά η “αγκαλιά” όπως μπορούμε να αποδώσουμε καλύτερα τη λέξη huddle που υποδηλώνει συγκέντρωση, “πηγαδάκι” αν προτιμάτε, αποτελεί πια μέρος της κουλτούρας, της κοινωνικής δομής της Celtic και είναι ευρύτερα γνωστή ως “Celtic Huddle” ή “The Huddle”.

Υπάρχει πάντως μια φήμη, που θέλει το Mowbray να την εμπνεύστηκε ως φόρο τιμής στη σύζυγό του Bernadette, η οποία πέθανε από καρκίνο του στήθους, όταν ο Άγγλος αγωνιζόταν στη Celtic. Ο ίδιος όμως έχει υποστηρίξει ότι έχει να κάνει μόνο με την ενότητα της ομάδας.

Οι πρώτοι 11 που σχημάτισαν την αγκαλιά (που βλέπετε στη φωτό) ήταν οι Pat Booner, Lee Martin, Malky Mackay, Tony Mowbray, Tosh McKinlay, Rudi Vata, Peter Grant, John Collins, Pierre van Hooijdonk, Andy Walker και Brian McLaughlin. Ο Andy Walker θυμάται τη στιγμή και σχολιάζει: “Η αγκαλιά έχει μεγαλώσει πέρα από κάθε προσδοκία, κανείς μας δεν περίμενε ότι θα εξελιχθεί έτσι. Ξέραμε ότι κανείς δεν μπορεί να είναι για πάντα στην ομάδα, ήταν όμως σημαντικό για κάθε νεοφερμένο να καταλάβει ότι είναι πολύ ξεχωριστό να αποτελεί μέρος της Celtic”.

Η πρώτη φορά που έγινε η αγκαλιά στο Celtic Park, ήταν στις 5 Αυγούστου του 1995, σε ένα φιλικό με τη Newcastle που έληξε 1-1. Την ενδεκάδα που τη σχημάτισε αποτελούσαν οι Gordon Marshall, Mark McNally, Tony Mowbray, Tom Boyd, Tosh McKinlay, Rudi Vata, Peter Grant, John Collins, Phil O’Donnell, Pierre van Hooijdonk και Andy Thom. Ο John Collins έκπληκτος από την εξέλιξη της κίνησης δήλωσε: “Θέλαμε κάτι να μας φέρει πιο κοντά, να δημιουργήσει ένα είδος ενότητας μεταξύ μας. Οι καινούργιοι ντρέπονταν στην αρχή, κυρίως γιατί γινόταν δημόσια, έχει πάντως πάρει μεγάλες διαστάσεις από τότε”.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τότε που πρωτοεμφανίστηκε, η αγκαλιά έχει γίνει σε πάνω από 32 χώρες από τους παίκτες της Celtic, με το Henrik Larsson να είναι ο άνθρωπος που έχει πάρει μέρος στις περισσότερες. Ο Stephen McManus (που διατέλεσε αρχηγός της ομάδας, ξεκινώντας από τους μικρούς της Celtic) μεγάλωσε βλέποντας τους ήρωες του να σχηματίζουν την αγκαλιά και είχε δηλώσει:  «Όλοι οι παίκτες και οι οπαδοί τη λατρεύουν, γιατί ενώνει και δίνει τρομερό κίνητρο πριν από κάθε παιχνίδι. Είμαστε όλοι περήφανοι που συνεχίζουμε μια τόσο μεγάλη παράδοση στη Celtic και θα εξακολουθήσουμε να το κάνουμε.»

Τώρα πια ομάδες όλων των επιπέδων στη Celtic σχηματίζουν την αγκαλιά πριν από κάθε παιχνίδι, η μεγαλύτερη όμως έγινε μετά το τέλος ενός αγώνα. Ήταν τη βραδιά που η Celtic πήρε τον τίτλο στο Tannadice στο τέλος της περιόδου 2007/8.

Η αγκαλιά είναι μέρος του φολκλόρ της Celtic πια, δεν είναι όμως μόνο οι Bhoys που την εφαρμόζουν. Πολλές ομάδες πριν από κρίσιμα παιχνίδια σε όλο τον κόσμο (μέχρι και στην Ελλάδα) την έχουν σχηματίζει. Είναι μια κίνηση που αυξάνει την αυτοπεποίθηση των παικτών και δείχνει την αποφασιστικότητά τους στο κοινό, που δεν μπορεί παρά να συμμετέχει περισσότερο στην προσπάθεια της ομάδας.

Και φυσικά η αγκαλιά δεν αποτελεί πια προνόμιο μόνο ποδοσφαιρικών ομάδων. Είναι αρκετά διαδεδομένη στο κρίκετ, αφού η εθνική ομάδα της Ινδίας τη σχημάτισε με μεγάλη επιτυχία στο παγκόσμιο κύπελλο του 2009, ενώ είχε γίνει το 2005 και από την εθνική κρίκετ της Αγγλίας όταν συμμετείχε στο Ashes, μια μεγάλη διοργάνωση του αθλήματος. 
Θα τη δείτε πια παντού σε όλα τα ομαδικά σπορ, περισσότερο βέβαια στο ποδόσφαιρο κι είναι μια κληρονομιά της Celtic στον ομαδικό αθλητισμό, κάτι για το οποίο οι Bhoys δίκαια περηφανεύονται.