Ο «Μαύρος Πάνθηρας» με τη φανέλα της Celtic
Mέλος
των «Μαύρων Πανθήρων» ο Κing
πέρασε
29 από τα 32 χρόνια στην απομόνωση για ένα έγκλημα που δεν έκανε και
αποφυλακίστηκε το 2001 καθώς η σύλληψη του κρίθηκε παράνομη.
Ο King
είναι ένας από τους «3 της Angola»,
η ιστορία ξεκίνησε το 1971 όταν ο King, ο Albert Woodfox και ο Herman Wallace
στάλθηκαν στο κρατικό σωφρονιστικό ίδρυμα της Λουιζιάνα, γνωστό ως «Angola».
Έγιναν εκεί μέλη των «Μαύρων Πανθήρων» των φυλακών,
μιας οργάνωσης που ασκούσε μαχητική αυτοάμυνα για χάρη των μειονοτικών
κοινοτήτων και πολέμησε για τον επαναστατικό σοσιαλισμό μέσω μαζικής οργάνωσης
και προγραμμάτων που βασίζονταν στην κοινότητα.
Στη φυλακή, οι «3 της Angola» βοήθησαν στη
διοργάνωση αναφορών και απεργιών πείνας διαμαρτυρόμενοι για τον διαχωρισμό μέσα
στη φυλακή και οργανώθηκαν ενάντια στους συνεχείς βιασμούς και την εκτεταμένη βία.
Oι
«3 της Angola»
πέρασαν -και οι 3 συνολικά- πάνω από 100 χρόνια στην απομόνωση κατηγορούμενοι για
τη δολοφονία ενός δεσμοφύλακα το 1972.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, «Κανένα φυσικό
στοιχείο δεν τους συνδέει με το έγκλημα – δυνητικά απαλλακτικά στοιχεία DNA
έχουν χαθεί και η μαρτυρία του κύριου αυτόπτη μάρτυρα έχει απαξιωθεί.»
Έγιναν πολλές εκστρατείες που υποστήριξαν ότι οι «3
της Angola» είναι αθώοι, δεν υπήρχαν στοιχεία ενοχής και καταδικάστηκαν λόγω
του πολιτικού τους ακτιβισμού. Ακόμα και η χήρα του Brent Miller, του
δεσμοφύλακα που οι τρεις άνδρες κατηγορήθηκαν ότι δολοφόνησαν, πήρε το μέρος τους.
Μετά από εκκλήσεις και μια εκ νέου εξέταση της υπόθεσης,
τον Φεβρουάριο του 2001, ο Ρόμπερτ Κινγκ βγήκε από τις πύλες της φυλακής της Angola, στη Λουιζιάνα, και ήταν πια ελεύθερος.
Είχε περάσει τριάντα ένα χρόνια της ζωής του στη φυλακή και είκοσι εννέα
συνεχόμενα χρόνια στην απομόνωση.
Μετά την απελευθέρωσή του, ο Κινγκ έγραψε βιβλίο και
συχνά κάνει ομιλίες για τις εμπειρίες του. Όταν τον ρώτησαν πώς δεν τρελάθηκε,
απάντησε: «Δεν είπα ότι δεν τρελάθηκα, ήταν πικρό, υπάρχουν όμως μερικά
πράγματα που μπορείς να κάνεις με τα λεμόνια. Απλώς προσπαθούσα κάθε μέρα να
φτιάχνω λεμονάδα».
Γιατί όμως ο Robert King εμφανίστηκε με φανέλα της Celtic; H απάντηση
του ήταν χαρακτηριστική: «Όλοι γνωρίζουν τη Celtic της
Γλασκώβης και την ιστορία του συλλόγου. Αντιπροσωπεύει καταπιεσμένους ανθρώπους, όπως εγώ και τα αδέλφια μου στην Αφρο/Αμερικανική κοινότητα, αντιπροσωπεύει τους
φτωχούς Ιρλανδούς μετανάστες στο Ηνωμένο Βασίλειο και τους ανθρώπους στις φτωχότερες
περιοχές της Γλασκώβης, ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα και αντιμετωπίζουν
αντιξοότητες» τόνισε ο King
σημειώνοντας: «Είναι μια σταθερή πηγή έμπνευσης το γεγονός ότι ένας mainstream
αθλητικός σύλλογος, τόσο διάσημος παγκοσμίως, ιδρύθηκε από ανθρώπους για τους
ανθρώπους και εξακολουθεί να παραμένει πιστός στις ιδρυτικές του αρχές και εκπροσωπεί
εκείνους τους ανθρώπους που δεν έχουν άλλη εκπροσώπηση.» «Οι οπαδοί της Celtic είναι
γνωστό ότι υπερασπίζονται το δίκαιο και δεν ανέχονται το κατεστημένο! Ακόμη και
άνθρωποι που δεν έχουν παρακολουθήσει ποτέ αγώνα ποδοσφαίρου στη ζωή τους
σέβονται αυτόν τον σύλλογο και αυτό που πρεσβεύει.»
Δεν είναι γνωστό πως έγινε οπαδός της Celtic ο King. Ο θρυλικός Gil-Scott Heron (γιος
του Gil Heron, του πρώτου μαύρου που έπαιξε στη Celtic) ηχογράφησε ένα τραγούδι που
ονόμασε Angola
και έκανε λόγο για την αδικία σε εκείνη τη φυλακή. Ίσως αυτή να ήταν η πηγή της
σχέσης του King
με τη Celtic. Ο Gil-Scott Heron ήταν ποιητής της jazz, τραγουδιστής και μουσικός, και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους προγόνους της ραπ μουσικής, ενώ με την
επιθετική του ποίηση ενέπνευσε πολλούς από τους μεταγενέστερους ράπερς.
Δεν υπάρχουν σχόλια: